•  
  • ALICE PEDROLETTI _ click a symbol_
  • ÓȘ
  • đŸŽ¶
  • ⟁
  • √
  • „
  • ❑
  • <
  • π
  • ∞
  • Ă·
  • ∆
  • )
  • *
  • =
  • \
  • †
  • ]
  • Ω
  • ∂
  • $
  • ?
  • §
  • #
  • cv
  • p
  • tx
  • ATRII
  • u-form
  • Archive

 

FR | Islandish. Edité par Emmanuel Lambion. Institut culturel italien, Bruxelles.
Extrait du catalogue. Texte d’Emmanuel Lambion.

Alice Pedroletti, photographe et plasticienne, Ă©tudie, elle, depuis plusieurs annĂ©es la relation de l’homme Ă  son territoire, la mĂ©moire individuelle ou collective, qu’elle soit enfouie ou au contraire vivace et entretenue, avec un intĂ©rĂȘt spĂ©cifique pour les endroits abandonnĂ©s oĂč la nature reprend ses droits ou a contrario par ceux entiĂšrement refaçonnĂ©s et transformĂ©s par l’homme.
Sa fascination pour les concepts de vide et d’absence, ou plutĂŽt d’une prĂ©sence en nĂ©gatif, l’idĂ©e d’une dilatation de l’espace spatio-temporel l’ont amenĂ©e Ă  dĂ©velopper une recherche particuliĂšre sur le concept d’insularitĂ©. Les Ăźles (semi-) dĂ©sertĂ©es par l’homme en particulier la fascinent. C’est ainsi qu’elle dĂ©veloppe depuis des annĂ©es une recherche sur les floating islands, qui l’a amenĂ©e Ă  postuler et Ă  ĂȘtre retenue pour la rĂ©sidence de Comacina ou, plus rĂ©cemment, Ă  se rendre Ă  « l’üle aux lapins » (Rabbit Island). L’histoire mouvementĂ©e de Comacina en particulier, rasĂ©e en 1169 sur l’ordre de l’évĂȘque de CĂŽme, l’a amenĂ©e Ă  envisager l’envers du dĂ©cor, de ces pierres, de cette histoire, ces histoires enfouies dans le lac, et Ă  apprĂ©hender l’üle comme la partie Ă©mergente et visible, en ligne de flottaison, d’une entitĂ© plus grande, diachronique et trans-historique. L’installation que nous prĂ©sentons ici Go with the flow – Study for a floating island: Searching for an Entrance, Trying to Float, utilisĂ©e par ailleurs pour le carton d’invitation, retrace de façon plastique, en suivant les contours de l’üle Comacina, son archive de travail sur les Ăźles flottantes, l’idĂ©e d’une Ăźle, d’une pierre ou d’une masse en apesanteur, comme, de façon relative, Ă  une Ă©chelle plus ou moins grande et inclusive, le sont tous les corps – soumis Ă  une gravitĂ© relative mais aussi flottant dans l’immensitĂ© de l’espace mais toujours nĂ©anmoins rattachĂ©s Ă  une mĂ©moire, une matiĂšre ou un espace-temps qui les englobe. Des pierres flottantes, façonnĂ©es par l’artiste en un ciment allĂ©gĂ©, sont intĂ©grĂ©es au dispositif, et semblent sur-ligner de façon mĂ©taphorique l’artificialitĂ© conceptuelle de cette idĂ©e de flottaison ou d’isolement.

NL | Islandish. Uitgegeven door Emmanuel Lambion. Italiaans cultureel instituut, Brussel.
Uittreksel uit de catalogus. Tekst door Emmanuel Lambion.

Alice Pedroletti, fotografe en beeldend kunstenaar, bestudeert al jaren de relatie tussen mens en territorium, het individuele of collectieve geheugen, nu eens bedolven, dan weer bruisend van leven, met een specifieke belangstelling voor verlaten plekken waar de natuur haar rechten opeist of a contrario waar de mens de natuur heeft vervormd en naar zijn hand heeft gezet.
Haar fascinatie voor begrippen als leegte en afwezigheid, of liever gezegd negatieve aanwezigheid, het idee van een tijdruimtelijke dilatatie, lagen aan de grondslag van haar gericht onderzoek naar het begrip van insulariteit. Vooral half door de mens verlaten eilanden boeien haar. Al jaren ontwikkelt ze onderzoek naar de floating islands en dat bracht haar ertoe met succes te kandideren voor een residentie op Comacina, of, meer recentelijk, om Rabbit Island te bezoeken. Het was vooral de turbulente geschiedenis van Comacina, dat in 1169 op bevel van de bisschop van Como met de grond gelijk werd gemaakt, dat haar ertoe aanzette te peilen naar het andere verhaal, verholen achter stenen, verzonken in het meer, en het eiland te zien als wat boven de waterlijn opduikt, als onderdeel van een grotere, diachrone en transhistorische entiteit. De installatie die we hier presenteren heet Go with the flow. Study for a floating island : Searching for an Entrance, Trying to Float, die trouwens ook op de uitnodigingskaart prijkt. Ze vertelt op een plastische manier de contouren van het eiland Comacina, haar archiefwerk rond drijvende eilanden, de idee van een eiland, een steen of een massa in gewichtloosheid, zoals – relatief gezien – trouwens alle lichamen op een min of meer grote en inclusieve manier zijn onderworpen aan een relatieve zwaartekracht, maar die ook dobberen in de immensiteit van de ruimte, maar toch altijd verbonden blijven aan een herinnering, een materie of een omvattende ruimte-tijdheid. Drijvende stenen, door de kunstenaar bewerkt in lichtgewicht cement, zijn in de installatie ingebed en lijken op een metaforische manier de conceptuele kunstmatigheid van deze idee van zweven of isolement te benadrukken. | WORK